Morgen ga ik mijn tante in Caboolture ontmoeten. Ze is in 1960 als tiener door haar moeder (mijn oma) ‘op vakantie’ naar Australie gestuurd, naar haar broer, echter met een enkele reis-ticket. Na een paar jaar kwam haar moeder ook voor vakantie naar Australië (met een retour-ticket voor zichzelf) en heeft haar toen aan een vage scharrel gekoppeld ‘dat zou een goeie man voor je zijn!’ (Althans, heb ik het weer van iemand anders gehoord). Gevolg: ze is hier gebleven. Benieuwd hoe het morgen zal zijn. We hebben maar kort afgesproken (9:30-12:00), we hebben tenslotte een vol programma…
Vandaag in de mooiste kerk van Brisbane geweest. Van ca. 1900 en dus nog lang niet af, zoiets duurt eeuwen, ze zijn hier nog niet zolang bezig. We hadden het geluk dat er een koorrepetitie was, met orgel, van een jongenskoortje in schattige uniformpjes met prachtige fluwelen stemmetjes, waar vindt je het nog.
Via de katholieke kerk en jonge jongetjes kom ik vanzelf terecht bij Gerard Reve. Ik lees wat af hier, Gerard heeft daar een mooi gedicht over geschreven.
LITERATUUR
Gevraagd naar zijn opinie
over het jongste prachtboek ‘De Avonden’
zeide eens de oude schrijver Nescio:
‘Dat boek? Dat is geen boek: dat is een ONboek.’
‘Toch pakt het je wel aan, Pappie,’
wierp zijn vrouw hem tegen.
‘Dat is zo,’ gaf hij toe. ‘Net als de cholera.’
Ook over de kerk heeft Gerard zich in lovende bewoordingen uitgelaten:
DE BLIJDE BOODSCHAP
Ik zat met kloppend hart voor de kleurentelevisie,
en dacht: ‘Zijne Heiligheid zal toch wel
gewag maken van het toenemend verval der zeden?’
En ja hoor, nauwelijks was hij begonnen, of ik hoorde al:
decadentia, immorale, multi phyl ti corti rocci;
influenza filmi i cinema bestiale
contra sacrissima matrimoniacale
criminale atheistarum rerum novarum,
(et cum spiritu tuo), cortomo:
nix aan de handa.
Het was jammer, dat het zo kort duurde.
Maar toen het uit was, was er fijne muziek van het leger.
Ik vind dit leven al geweldig. En straks nog
het eeuwige leven in de Hemel. Je vraagt je wel eens af:
‘Waar hebben we het aan verdiend?’
We ervaren tijdens deze trip van Sydney naar Cairns (2700 km in 2 weken) aan den lijve hoe groot Australië is. Of minder diplomatiek: wat een pokkeneind. We halen ca 60 km per uur, inclusief rusten, eten etc. Max ca. 500 km per dag (van 9:00 tot 17:00, om 18:00 is het donker). Meestal doen we 300-400 km op een dag. Daarna een dag uitrusten en vakantie vieren. We houden goede moed, volgens de planning moet het lukken…
Die andere grote dichter, Bennie Jolink (Normaal), heeft veel behartenswaardigs over de juiste houding bij tegenslag geschreven:
‘N PENS VOL POWER EN ‘N GOEIE ZIN
Denk moar niet da’j een stuuver oaverholt
en met zo’n stijl van leaven wordt i-j ok vast niet old
as ik dat van te veure gewetten had
as ik wis hoe ’t was gegoan
ik had mien drie keer bedach en ’t dan toch gedoan
Enfin, genoeg gekletst, er moet ook nog vakantie gevierd worden.